Tja.
Leg dat maar eens uit: een Vlaamse tekstschrijver in Zeeuws-Vlaanderen. Hoe begin je daaraan? Wie ben ik precies? Wat doe ik precies? Ben ik nu een Vlaamse copywriter? Of een Nederlandse? Werk ik als tekstschrijver in Zeeuws-Vlaanderen of Vlaanderen? En hoe zit dat dan met die Vlaamse tongval? Geef ik mijn kinderen pepernoten of nic nacs als Sinterklaas komt? Het is een beetje zoals kiezen tussen friet en patat …
Ik probeer het alvast even uit te leggen.
Proberen, zeg ik
.
Geboren in Vlaanderen, maar mijn hart verloren aan Zeeland
Ik ben geboren in Lokeren, in het Waasland. Mijn masterdiploma Germaanse-Talen (Nederlands-Engels) heb ik behaald in Vlaanderen, in Gent. Nadat ik mijn diploma op zak had, ben ik vrijwel onmiddellijk aan de slag gegaan. In Lokeren. Daar heb ik mijn man leren kennen. En je weet hoe dat gaat … je volgt de liefde. Al gauw verhuisden we naar het Gentse. We kochten er een huisje en we kregen een zoon. Stilaan begonnen we aan gezinsuitbreiding te denken. Nog een kleintje erbij: heerlijk toch! Maar dan moesten we ook op zoek naar een grotere woning …
Ik wist precies wat ik wou: een betaalbare woning, 3 of 4 slaapkamers, een leuke tuin, een garage, maar vooral … een kindvriendelijke omgeving. Het liefst ver weg van alle stadsdrukte, omringd door natuur.
En waar vond ik zo’n woning?
In Zeeland.
De zoute zee slaakt een diepe zilte zucht
Boven het vlakke land trilt stil de warme lucht
Zoals BlØf het zo mooi zingt in “Aan de kust”.
Ik woon net over de grens, in Philippine: tussen Sas van Gent en Terneuzen.
Hier aan de kust, de Zeeuwse kust
Waar de mensen onbewust
Zin in mosselfeesten krijgen
En van eten slechts nog zwijgen
Als ze zat zijn en voldaan
Dan weer rustig slapen gaan
Vlakbij de Braakman. Met uitzicht op de polders.
Heerlijk!
Ik wil hier echt nooit meer weg. Ik heb mijn hart verloren aan Zeeland.
En wat ben ik dol op mijn Nederlandse buren!
Een Vlaamse tongval
Ik heb een Vlaamse tongval, ja. Maar ik weet wel het verschil tussen Vlaams-Nederlands en Nederlands-Nederlands, zeg maar. Wat werd er in de universiteit opgekeken naar de taal van onze noorderburen!
Mijn oudste zoon gaat in Nederland naar school. Ik probeer hem de “juiste” woorden te leren, zodat-ie zijn schoolvriendjes beter kan begrijpen.
Want als Vlaamse in het Zeeuwse, erger ik me zélf dagelijks aan verkeerd gebruik van het Nederlands:
- Waarom zou het in gans Vlaanderen regenen als het in heel Vlaanderen kan?
- Wij drinken ook koffie uit een kop of een mok en laten de tas best in de kast.
- En ik bel liever de ambulance voor gewonden dan voor gekwetsten.
Ongetwijfeld stuit ik hier veel Vlamingen tegen de borst, maar:
Wat hebben jullie met “u” en “uw”. Of het archaïsche “ge” en “gij”?
Wat is er mis met “je”, “jij” en “jouw”?
En oh ja, ik ken het verschil tussen:
- Voetpad en stoep
- Frigo en koelkast
- Microgolfoven en magnetron
- Zetel en bank
- Sleuren en sjouwen
Wat is “sjouwen” een leuk woord, trouwens!
Hoe zit dat dan met Nederlandse en Vlaamse muziek of televisieprogramma’s?
Nou, ik ken best wel wat teksten van Frank Boeijen of Rob de Nijs.
En ik lach gezellig mee met Gordon als hij de kandidaten voor zijn programma een bezoekje brengt.
Maar ik ben net zo benieuwd naar de make-overs die Jani voor zijn kandidaten in petto heeft.
Ik kijk op naar John Williams in Help, mijn man is een klusser!
Maar Peter Van Asbroeck presenteert dit ook niet slecht in Vlaanderen.
En ik kijk net zo graag naar Alberto Stegeman in Red mijn vakantie!, als naar Désiré Naessens in Stressvakantie.
Conclusie
Dus ja. Waar sta ik dan? Ik,
Vlaamse tekstschrijver in Zeeuws-Vlaanderen. Het
Waasland heb ik geruild voor
Zeeland. Terwijl ik vroeger
teksten schreef in
Gent, schrijf ik ze nu in regio
Terneuzen.
Half-Vlaams. Half-Nederlands.
Dat ben ik.
Drink ik liever Heineken of verkies ik Jupiler?
Bah.
Ik drink geen bier.
Foto: www.weareworldaholics.com
